Om half acht ging de wekker, gelukkig voor mij (en vervelend voor haar) was mijn vriendin (nu vrouw) ziek thuis, dus waren we in ieder geval allebei niet alleen. Op zich had ik redelijk geslapen, maar zo'n gipsbeen ligt uiteraard niet lekker. Om iets voor achten kwam het telefoontje vanuit het ziekenhuis. Helaas bleek dat er in de planning van die dag geen ruimte was om mij te opereren gezien het aantal spoedoperaties wat uitgevoerd diende te worden. Een flinke teleurstelling dus, maar ik zou de volgende dag om 08:00 teruggebeld worden voor de definitieve operatieplanning.
De pijn valt gelukkig mee, ondanks het feit dat je weet dat er iets niet goed zit is het niet extreem pijnlijk en kan je normaal functioneren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten